doe maar gewoon

Waarde vrienden,

Het zijn de dagen van de week waarop het thuiskomen schijnbaar standaard met een niet te verhelpen loomheid gepaard gaat. Het is een lekker gevoel wel, voldaan. Maar daar zijn het dan ook de dagen voor geweest.
Een verhaal beginnen met een praatje over het weer kan eigenlijk niet, maar in dit geval zal het toch even moeten. Want wat was dat lekker! Heb er echt naar gehunkerd merk ik. Hoe anders zijn de dagen dat je 's ochtends de eerste zonnestralen mag begroeten, de eerste narcissen hun kop boven de grond ziet uitsteken, vergeleken met het dagen die (buiten werktijden) zich volledig in de duisternis afspelen? Het is nog maar een klein begin, dat realiseer ik me, maar de deugd is groot.
En ja Katja, zo moest ook ik op het terras zitten. Afgelopen dinsdag mocht ik naar Tilburg voor een gesprek daar, en aangezien we op de weg terug van klant naar station Tilburg zoveel mooie terrasjes tegenkwamen konden we het niet laten om wat te drinken. Wat was dat goed! La Vida es silbar.
Ben daarnaast hard bezig met mijn goede voornemens (3 vrienden maken in Arnhem en natuurlijk stoppen met roken). Beiden zijn begonnen met een boek. De eerste een boek over, hoe kan het anders, vrienden maken. Heel nuttig. Ik pas de tips al toe op mijn werk en daar werken ze echt heel goed. Kijken hoe het bij jullie gaat.
Voor het stoppen met roken leek het me niet verstandig voor de vierde keer Alan Carr te lezen. Dus daar maar eens een ander voor besteld. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er nog niet in begonnen ben. Eerst hoop ik toch nog het complete werk van Nietschze te lezen, De Man zonder Eigenschappen en Oorlog en Vrede. Maar dan toch echt die.
Het spinnen op de plaatselijke sportschool ligt even op zijn gat. Mijn band is stuk, en die fiets heb ik dan toch echt nodig om uiteindelijk bij die spinfiets te komen. Maar hoezee hoezee, ik kwam er zojuist achter dat de fietsenmaker op de hoek gaat om half negen open, dus daar kunnen we morgenochtend gewoon even langs.
Nou, het zoeken van een nieuw huis gaat onverminderd door. Vrijdag kijk ik weer ergens. En het werk blijft vol van het maken van mooie dingen, lekker bezig zijn en interessante plekken en mensen ontmoeten.
Voor de mensen die zich daarover nog zorgen maken: ik eet gezond (3 keer per dag, vaak groenten met aardappeltjes), beweeg genoeg (zeker twee keer per dag 25 minuten lopen), begin me zowaar thuis te voelen in Arnhem en ontspan ook nog wel eens.
Een gezegende lente toegewenst!
Berend.